7 Dominus autem nos exemplo suo docens, nonnunquam ad tempus cedendum immedicabili malorum pervicaciae, ne provocati reddantur sceleratiores,

1 Et in agro quidem per viam Dominus Iesus huiusmodi sermonibus et Pharisaeorum retudit calumniam, et discipulis innocentibus est patrocinatus. Sed ut plane disceremus nihil esse calumniosius falsa religionis persuasione

23 Hunc Iesu sermonem non esse vanum, ipsi Pharisaei crebro suis factis docuerunt: cum enim accidisset die quodam, ut discipuli facerent iter per segetem, idque die sabbati,

Multum debemus Pharisaeorum malitiae, quae subinde Dominum provocat ad explicandum Evangelicam doctrinam. Ecce rursus adeunt

35 Iam quo magis eluceat eximia Ioannis integritas, non sat habuit populi studium a se divertisse in Christum, suos etiam discipulos, quos habebat peculiares, a se alienatos Christo studet tradere.

Veram virtutem, quocunque fugias, sua sequitur gloria, non aliter quam umbra corpus. Non enim potest sui dissimilis esse, qui vere bonus est; et quemadmodum quocunque sese transfert corpus

Accidit autem, ut die quodam, posteaquam Iesus in monte quodam multa praeclara docuisset populum de perfectione professionis Evangelicae: descendenti occurreret

29 Ut autem liqueret, in eo fontem esse divinae virtutis, quae non possit exhauriri, miracula miraculis succedunt. Mox enim ut egressi sunt e Synagoga, venerunt in aedes

Eiusmodi sodalitio comitatus Iesus venit Capernaum: ea civitas erat ut opibus florens, ita superba simul et impia. Hic statim aggressus est Evangelistae munus. Nam sabbato ingressus synagogam, publicitus