Perhaps Horace’s most famous ode, recited with careful attention to syllable length and meter. Text is taken from the 1855 Tuebner edition of Horace’s complete works. 

Tu ne quaesieris scire nefas quem mihi quem tibi

finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios

tentaris numeros. Vt melius quidquid erit pati!

seu plures hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam 

quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare

Tyrrhenum: sapias vina liques et spatio brevi 

spem longam reseces. Dum loquimur fugerit invida

aetas: Carpe diem, quam minimum credula postero.