Erasmus' Paraphrase of the Gospel According to Matthew Chapter 22
Verses 15
Verses 16-21
16 Subornant igitur aliquot e suis discipulis, qui praesentibus Herodianis, ac frequente hominum multitudine, ne res careret testibus, fucate blanda oratione illum in nassam illiciant. Tanta erat caecitas, ut toties re frustra tentata, non conquiescerent. Nec pudet inconstantiae, qua nunc Magistrum appellant, quum antea calumniati sint illum spiritum habere Beelzebub. Et libertatem illius collaudant, ne vereatur Herodianos offendere: Magister, inquiunt, novimus te veracem esse, nec assentari cuiquam, nec mentiri quicquam: sed magna cum libertate doces, quod Deo placitum est, non quod hominibus videtur. Non enim vereris qunquam mortalium, nec est apud te respectus personarum. 17 Dic igitur nobis quid tibi videatur: fas est ut Iudaeorum populus, divinae religioni deditus, pendat censum Caesari, an non? Et dabimus posthac, an non dabimus? 18 Iesus autem ut ostenderet se non fallere illorum insidiosam blandiloquentiam, ita temperavit responsum admirabili sua sapientia, ut neutri factioni se redderet obnoxium; sed utramque moneret, quod magis ad illorum salutem attineret: nimirum ut Deo Principi summo solverent censum pietatis. Quid me, inquit, tentatis hypocritae? 19 Ostendite mihi numisma census. Conabantur enim Iesum illaqueare verbis ipsius. Ille vicissim eos illaqueat, ex ipsorum responsis. Obtulerunt igitur denarium, qui Caesaris habebat imaginem, ac titulum. 20 Utque declararet sese non in hoc venisse, ut leges ferret hisce de rebus, quae nihil attinebant ad pietatem, quaeque pro tempore aut recte fieri possent, aut secus, nummo conspecto, quasi parum agnosceret eiusmodi litteras atque imagines, qui coelestia tractabat, rogavit, cuius esset inscriptio, et cuius imago. 21 Responsum est: Caesaris. Tum Iesus: Reddite igitur, inquit, Caesari, si qua sunt Caesari: sed imprimis reddite Deo, quae sunt Dei: significans nihil officere pietati, si quis Deo dicatus, det profano Principi tributum, etiamsi non debeat, malens obsequi, quam provocare: praesertim in ea re, quae pauperiorem reddit, non impium. Alioqui si exigat, quod nos reddat impios, non iam Caesaris tributum est, sed Diaboli.