Dum haec miranda Aeneas defixus in obtutu intuetur stupidus, formā pulcherrima Dido ad templum incessit magnā catervā iuvenum comitante. qualis in Eurotae ripis aut per iuga Cynthi Diana choros exercet quam mille Oreades hinc atque hinc glomerantur secutae; illa pharetram fert umero, gradiensque omnes deas antecellit. (gaudia pectus Latonae tacite temptant). talis erat Dido, talem se per medium laeta ferebat operi instans et regnis futuris. tum in foribus templi sub illius camera satellitibusque saepta in alto solio assidit, iura et leges viris dabat, operum laborem distribuit partibus iustis aut sorte designabat. subito Aeneas videt magno concursu accedere Anthea, Sergestumque fortemque Cloanthum aliosque Teucros quos ater turbo dispulerat et ad oras avexerat longinquas.

obstipuit Aeneas obstipuitque percussus animo Achates laetitiā metuque ardebant volentes coniungere dextras, sed res ignota animos  turbat. illam dissimulant aviditatem et nube cava amicti avide expectant quae fortuna sit viris, quo litore classem reliquerint, quor huc venerint. sorte delecti de navibus ibant orantes veniam et templum clamore petebant. postquam introgressi et coram data est copia orandi, maximus Ilioneus placido sic pectore coepit:

‘O regina, cui Iuppiter siit novam hanc condere urbem iureque gentis superbas regere, nos Troes miseri, ventis per maria omnia vecti, te oramus: averte a navibus horrendos ignis parceque pio generi et propius res aspice nostras. nec venimus penatis Libycos ferro populatum neque ut praedas raptas ad litora absferremus. animi vacant ea vi nec tanta suberbia victis.

est quidem locus quem Graeci Hesperiam cognomine dicunt, terra antiqua, armis atque foecunditate soli potens quem et Oenotri coluere viri, et nunc fama est minores locum Italiam vocasse, de nomine ducis. hic cursus fuit quom subito adsurgens fluctu nimbosus Orion in vada caeca compulit procacibus Austris perque undas superante salo perque invia saxa dispulit; huc pauci naves appulimus navis. 

miramur quod sit hoc hominum genus. quaeve tam barbara patria hunc morem permittit ut hospitio harenae prohibeamur? bella movent vetantque in litore consistere. si genus humanum et mortalia arma contemnitis, mementote deos memores bonique malique. 

Aeneas rex erat nobis quo nec alter iustior nec pietate nec armis in bello maior fuit. quem si fata servant, si adhuc vivus spiritum ducit, nec mortuus apud crudeles umbras cubat, ne timueris. non te paetineat certasse officio primamque porrexisse dextram. sunt et in Sicilia urbes, armaque, et Troianus Acestes. sinito quaeso ventis quassatam subducere classem, et e silvis eligere trabes et stringere remos, si datur in Italiam cum sociis et rege recepto tendere, ut Italiam laeti Latiumque petamus; sin salus est absumpta et te, pater optime Teucrorum, Aeneas, pontus Libycum habet nec ulla spes Iulo, freta Sicania sedesque paratas saltem unde huc advecti sumus, regemque petemus Acesten.”