Book I
Part III:
Lines 102-156
“Shipwreck”
Intro
You can find Part I: The Subject Matter – lines 1-49 Here
Part II: Striking a Deal – lines 50-101
Part IV: Landfall – lines 157-222
Part V: A Future Foretold – lines 223-304
Part VI: Divine Intervention – 305-417
Part VII: Vain Images – 418-493
Part VIII: A Desparate Entreaty – 494-560
Part VIIII – Lines 561-656: A Sudden Arrival
Verba Maronis Soluta per Rogerium
Stridens ab Aquilone procella ferit (Aeneae) velum, et ad sidera fluctus tollit. Franguntur remi, prora avertitur dum et navis invertitur. Dehinc insequitur cumulatus aquae mons. Alii summo in fluctu pendent, aliis undā diversā apparet inter terra fluctus. Aestus harenis fervet. Notus tris naves torquet in saxa mediis in fluctibus latentia quae Italis vocantur Arae, dorsum immane summo mari. Tris Eurus ab alto in brevia et Syrtis immittit, miserabile visu, et vadis percutit et aggere harenae cingit. Unius puppis, quae et Lycios et fidum Oronten vehebat, ingenti ponto desuper percutitur et illinc adspectante Aenea, delabitur praeceps magister dum fluctus eandem ter torquet et rapidus vorat vertex. Natantes, virorum arma, et navium tabulae rari in gurgite vasto fluitant. Hiems vicit cunctorum naves: Ilionei et fortis Achatae et Abantis, et grandaevi Aletae. Laxatis laterum compagibus undique influit mare et divelluntur rimae.
Interea Neptunus sentit pontum magno murmure turbatum, hiemem ingravescentem, et stagna ab imis vadis refusa graviterque commotus placidum caput extulit ex summa unda. Videt disiectam Aeneae toto aequore classem, Troas fluctibus oppressos et caeli ruina agnoscitque sororis dolos et iras Iunonis. Eurum ad se Zephyrumque vocat, et ‘Tantamne’ inquit ‘generi vestro fiduciam habes ut caelum terramque meo iniussu audeatis miscere et tantos tollere fluctus? Quos ego . . . sed praestat prius fluctus motos componere. Posthac gravius peccata luetis. Propera igitur domum et refertote haec regi vestro dicta: non illi imperium maris saevum tridentem, sed mihi iure datum esse. Ille imperat immanibus saxis, domo tuo, Eure. Eurus se in illo regno iactet, ille Aeolus clausis portis regnet.
Sic ait et vel celerrime tumidum mare placat, collectasque nubes fugat et solem reducit. Cymothoe, Tritone adiuvante, acuto scopulo eximunt Troianorum navis et Neptunus ipse tridenti levans et vastas Syrtis aperit et mare temperat. Dehinc levatis navibus Aeneadae summis undis avolant.
Ac quemadmodum cum saepe coorta est in magno populo seditio saevitque in animo ignobile vulgus et faces et saxa volant, furor arma suppeditat; tum si forte conspiciunt virum pietate ac meritis gravem, taciti animo attento adstant; ille animos regit dictis, et affectus demulcet, sic cunctus maris fragor destitit et pater postquam aequora conspectus est, curru invectus equos flectit et stringit habenas.
Paraphrase of Book 1
– Rogerius
5 Responses